سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

مرگ مردمان این جهان. ضایعه ی بسیار بزرگی است که متاسفانه هر سال هم به نوعی تکرار می شود جانهایی فدا می شود، مادران و پدرانی پسر را از دست می دهند، زنانی همسرانشان را و فرزندانی پدر را، وباز هم سال بعد تکرار این تراژدی غمناک وبدنبال آن هم فراموشی نه برای خانوادها چرا که آنها عزیز از دست رفته خود را شهید و مرگ او را شهادت می دانند وبه همین جهت یادش برای آنها همیشه زنده و جاودان است. اما تجربه بیش از سی ساله خدمتی من ثابت کرده که مسئولین زود فراموش می کنند چرا که بسیاری از آنها عناوین مدیریتی شان را بر پایه عشق، علاقه، اعتقاد وتخصص کسب نکرده اند لذا این باور را هم ندارند ودر جهت اثبات آن هم مبارزه نمی کنند که وظیفه جنگلبان در حفاظت از آب وخاک در مقابل بحرانها طبیعی وغیر طبیعی کمتر از جنگ با دشمنان این آب وخاک نیست که در بروز هر یک آنها زمینه نابودی انسانها به انحاء مختلف رقم می خورد، به همین منظور در دفاع از حق جنگلبانان جانباخته در عملیات اطفاء حریق و جنگلبانانی که در سیاهی شب ودر دل جنگل به ضرب گلوله نا اهلان مظلومانه جان می دهند دفاع نمی کنند وهر چند سال یکبار عنوانی تازه بر آنها می نهند، زمانی فداکار خدمت و زمانی جانثار بدون هیچگونه خدماتی که حداقل آینده ای نه چندان روشن برای خانواده وفرزندان جانباختگان را رقم بزند. وسخن پایانی اینکه تسلیت عرض می کنم به خانواده معظم شهید اسماعیل کریمی وهمکارانی که بدون شک همیشه یاد او را زنده نگه خواهند داشت و باز هم تکرار می کنم وزیرمحترم و ریاست سازمان بایستی همانگونه که از حق جنگل‌ها یمان دفاع می کنند در دفاع از حق جنگلبانان هم در مجلس فریاد بزنند. وبنیاد شهید هم همانگونه که در جای جای این کره خاکی در هر کشوری با مردمانی سیاه یا سفید با هر مذهبی وزبانی که پرچم اسلام را بر افراشته داعیه حمایت از شهید وخانواده شهدا را دارد و حمایت می کند بایستی در قوانین خود تجدید نظر کرده و این چراغ را به خانه خود هم روا دارد. که حق وعدالت علی(ع) غیر از این نیست. سیروس صفری جنگلبان بازنشسته از کرمانشاه