سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

شنبه در مراسم سازمان جنگل ها چقدر جایت خالیست دختر!

هادی شفیعی/ خبرنگار ایسنا را می گویم، مهشاد کریمی را. خیلی برای منابع طبیعی نوشت، خیلی غصه جنگل آقمشهد ساری را خورد. خیلی دغدغه حریق جنگل های زاگرس را داشت. قطع درختان جنگل هیرکانی روح او را آزار می داد. وقتی جنگل می سوخت مهشاد آرام و قرار نداشت. هی زنگ می زد و هی پیگیر بود. وقتی او بود من خیالم جمع بود. هر وقت سازمان جنگل ها مراسم داشت اول از همه به او زنگ می زدم چون می دانستم بلادرنگ می گوید حتماً می آیم. او کاری نداشت که سازمان با شهر دور است، پیاده سوار خود را می رساند. او به واقع دختری از جنس طبیعت بود و بخاطر عشق و تعصبی که به طبیعت و جنگل و مراتع  داشت جانش را از دست داد.
درست چهارشنبه هفته گذشته بود که به دعوت محیط زیست با جمع زیادی از خبرنگاران رفت ارومیه. به من گفت برای انتقال آب کانال زاب به دریاچه ارومیه می رود. چون قرار بود هفته بعد دوباره با ما برای روز جهانی بیابان زدایی به ارومیه بیاید اما دست بی رحم زمانه مهلت نداد و خبرنگار پرشوری که خود منادی خبر بود اینبار خود خبرساز شد و دوستداران طبیعت ایران را در غم بزرگی فرو برد.
امروز غم نبود این خبرنگار متعهد برای سازمان جنگل ها بسیار سخت خواهد بود. اینقدر سخت که وقتی مسعود منصور رییس سازمان جنگل ها خبر درگذشت ناگوار و غم انگیز او را شنید چشمانش حسابی قرمز شد و رفت در مراسم تشیع تا شریک غم های خانواده و اصحاب رسانه شود. رییس سازمان جنگل ها پس از شنیدن خبر ناگوار برای خبرنگاران علیرغم برنامه ریزی های زیادی که در تهران و ارومیه برای برگزاری مراسم روزجهانی بیابان زدایی صورت گرفته بود سریعاً دستور لغو آن را داد و موکول به تهران کرد.  
... اما امروز چهارشنبه نهم تیرماه پس از یک هفته از درگذشت مهشاد کریمی برایم سخت بود که نتوانستم از او برای مراسم روز شنبه بیابان زدایی دعوتش کنم. اما یقین دارم  که قلم فرسایی او هیچ گاه در تقویم سازمان جنگل ها گم نمی شود.
خبرنگار پرشور ایسنا! امروز از دوستان و همکارانت در رسانه ها دعوت کردم که روز شنبه دوازدهم تیرماه به سازمان جنگل ها بیایند و به یاد همه خوبیهایت از جنگل و بیابانی که تو مدام حرص اش را می خوردی و دغدغه آن را داشتی بنویسند و بنویسند و بنویسند.